Want daar moet u zich niet in vergissen. Hoeveel daarmee fout kan gaan. Vroeger was het een kwestie van een wit papier. Dat vulde je in. Dat is anders geworden, met sjablonen enzovoorts.Maar eigenlijk moet je toch blank beginnen.
Je moet niet zomaar beginnen, je moet eerst bedenken: wat wil ik. Welke kleuren? Welk lettertype? Welke ondergrond?
Je kunt natuurlijk zeggen: witte ondergrond, zwarte tekst. Dat is het duidelijkst. Zoals het vroeger ging op de typemachine. Maar ging het wel zo? Het was toch een donkergrijze tekst op wit papier?
Het is mijn opvatting dat een lichtgrijze ondergrond voor een zwarte tekst het best is. Dat zelfs die lichtgrijze ondergrond voor een wat donkergrijzer tekst beter is dan een witte ondergrond.
Je moet wel, met een lichtgrijze achtergrond, je kleuren wat aanpassen: zacht oranje bijvoorbeeld voor je koptekst in plaats van een helderder kleur, wat je dan weer dwingt die koptekst iets groter te maken. Enzovoorts.
De dilemma’s!
3 opmerkingen:
Ben, met alle respect: ik denk wat is er toch met dit blog. Ik kantel het scherm van mijn laptop, kijk er in een hoek van 45 graden vanaf links en rechts tegenaan... En dan daagt langzaam de voorspelbare oplossing: hij heeft er weer een grijze achtergrond aan gegeven.
Die donkergrijze letter - daar zit iets in. Echt zwart bestaat niet, en al helemaal niet op een typemachinelint. Maar dat je in je drang tot contrastvermindering ook de achtergrond grijs wilt maken, daar loop ik tegen een muur aan. Ik kan er niet bij.
Je zag in de jaren zestig de Rolling Stones of de Kinks op de tv: dat was een voorstelling van donkergrijs tegen iets minder donkergrijs. Of laat ons eerlijk zijn: er zat ook iets groens in.
Daar moet mijn voorkeur voor die contrastvermindering mee te maken hebben.
Die heeft ook te maken met de eerste maanlanding in ’69, met de beroemde woorden van Armstrong: ‘A small step for a man, but a giant leap for mankind.’ Daar praatte de Nederlandse presentator zo’n beetje doorheen, en hij probeerde zich er uit te redden door te zeggen dat het een geweldig iets was.
Die maanlanding was rechtstreeks op de Nederlandse tv, ’s nachts, en we mochten daar natuurlijk naar kijken.
Die lichtgrijze achtergrond en die iets donkergrijzere letter heeft ook te maken met de Elfstedentocht van 1963. Wie dat heeft gezien, weet wat ik bedoel. Ik doop die (groot woord) uitvinding dan ook: de Reinier Paping Lay Out!
dat ik jullie blog 'Alice § Ben' mag lezen, geweldig is dat. Dat wordt smullen natuurlijk, een virtuele fles champagne tegen de kiel van dit schip dan maar. Kladaratsch...! Alle goeds gewenst ook, tot later.
Een reactie posten