vrijdag 28 november 2008

Magritte

We houden allemaal van René Magritte, want er kwam zoveel leuks uit zijn handen. Dit bijvoorbeeld. Of dit. Ik heb ook mensen meegemaakt (hun namen blijven ongenoemd) die aan dat soort schilderijen hun kont afveegden. De mensen, kortom, die wel van Karel Appel hielden, maar niet van kunst.
Ik denk dat die mensen weer tot de kunst kunnen worden gebracht door Levi van Veluw.

8 opmerkingen:

didiermaurice zei

gôh... het zou ons te vèr leiden dat uit de doeken te doen en het zou trouwens de poort open zetten voor nogal wat geëmmer, maar al deze lieden kunnen voor mijn part naast mekaar. Ieder heeft zo zijn mérites, al moet ik toegeven (dat is dan heel persoonlijk) dat die ene 'Levi van Veluw' mij arctisch koud laat, maar neemt u mij dat alstublieft niet kwalijk :) Dat is gewoon willekeur. Ik vind overigens dat kunst niet per se hoeft te behagen, mooi moet zijn of goed uitgevoerd, zelfs de mate waarin ze 'wil' behagen en dat ook toont, haalt meestal iets naar beneden en ik vind overigens dat alle uitdrukkingsvormen kunnen. Ik heb altijd ons tijdperk als zeer reactionair aangevoeld omdat ik vaststelde dat abstracte kunst niet tot onze omgangsvormen is gaan behoren. En anderzijds avant-garde puristen kunnen mij ook gestolen worden. Intellectuele positiebepaling in deze is gewoon bijzonder complex en maar goed ook...Tot slot: wat is dat voor iets 'de kunst'? De vraag prolongeren is ze blijvend beantwoorden, nè.

Ben Hoogeboom zei

Ik heb de abstracte kunst altijd gezien als afgelopen, en wel in het jaar 1913, toen Malevitsj zijn Zwarte Vierkant schilderde. Het ultieme abstracte schilderij. Alles wat er daarna nog gemaakt is: le même tabac. Niet de moeite van het bekijken waard. Dus ook: niet de moeite van het maken waard.

didiermaurice zei

...stevig standpunt, beslist te appreciëren... maar dat ik uw rooksignalen ga volgen, weet ik nog niet. :)

Ben Hoogeboom zei

Sorry Didier,
Ik probeerde mijn reactie zo kort mogelijk te maken, dat doet zo’n reactie als een verdict klinken, en zo erg is het ook weer niet.
Ik vind inderdaad dat het ultieme abstracte schilderij door Malevitsj in 1913 al is gemaakt: dat Zwarte Vierkant. Je moet dan als schilder heel wat in je mars hebben om toch nog door te gaan op die abstracte weg.
Kandinsky bijvoorbeeld. Zijn werk is overigens niet aan mij besteed. Of Mondriaan, wiens vroege werk zeer aan mij besteed is, in tegenstelling tot zijn late werk, dat mij in het geheel niet bevalt.
Je hebt in de ‘art brut’ nog een paar schilders gehad wier werk mij wel bevalt.
Maar het meest van alle schilders bevalt mij Magritte, die eens zei: ‘Ceci n’est pas une pipe’ en daarmee de spijker op zijn kop sloeg. Inderdaad is die geschilderde pijp geen pijp. Je kunt er geen tabak in doen of hem in de brand steken en eruit roken.
Maar ook van een schilder als Max Ernst, met zijn geabstraheerde landschappen, valt zeer te genieten.
Kortom, het is niet zo dat ik alle abstractie afwijs. Ik wijs wél af bijvoorbeeld de twee kandidaten voor het directeurschap van het Amsterdams Stedelijk Museum, die beiden, in ik meen 1983, met een egaal grijs of egaal lichtblauw doek stonden te pronken op de televisie, en ervan zeiden dat dit nu een ‘spannend’ werk was. Dat vond ik schokkend, want zeventig jaar eerder was al dat zwarte doekje gemaakt.

didiermaurice zei

oh ja, Ben, het valt niet altijd mee in een comment genuanceerd te palaveren; zo'n over en weer gaan van comments zit zò in een vak gedrongen, voel ik, en dat is niet altijd geschikte zaaigrond of forum. Maar ik snap nu toch beter jouw, zoals gewoonlijk, flamboyante tussenkomst . Een boekje van Octavio Paz, 'stuurloze avant-garde' herinner ik mij nu in dat verband: de essays die ik daar in las behandelen die problematiek... enfin alle goeds gewenst en tot wederhoren.

Anoniem zei

henk

dance freakiee zei

wat is de titel en jaartal van het shcilderij Homesickness en dit mooie schilderij met de boot is de zee
?

Anoniem zei

wat is de titel en het jaartal van dit mooie kunstwerk en het jaartl van homesickness ? gr laurien