zondag 7 december 2008

Oud vrouwtje

Daar gaat ze weer, klein Indisch vrouwtje. Ze woont hier ergens in de buurt.
In de zomer loopt ze met blote benen, ze heeft wel kousen aan maar die zijn afgerold tot haar enkels. Vermoedelijk omdat ze niet met blote voeten in haar schoenen wil lopen. Het ziet er een beetje raar uit maar ik denk niet dat dat haar erg interesseert.
Haar hoofd houdt ze enigszins schuin en het wiebelt heen en weer terwijl je haar lippen constant ziet bewegen. Ze ziet er zonderling uit
Ik schat haar ergens tussen de zeventig en de tachtig jaar.
Elke dag gaat ze met haar tasje boodschapjes doen. Ze loopt dan druk door de supermarkt maar ze kan niet bij de hoge schappen. En bij deze supermarkt staat het lekkers op de hoge schappen, ik denk voor de kleine diefjes van de school in de buurt.
Maar dat is geen probleem want commanderen kan ze als de beste en ze weet feilloos de lange mensen uit te zoeken die haar kunnen helpen.
Een vriendelijk lachje kan er daarbij niet af. De eerste keer dat ze me aansprak ging als volgt: 'Zeg jongedame, pak eens even zo'n blauwe Verkade reep voor mij van 100 gram.'
Ik keek eerst even om me heen om te zien of ze iemand anders bedoelde, zo jong ben ik toch ook niet meer tenslotte. Maar het was voor mij bedoeld en ik pakte een reep chocolade voor haar. Ze keek er even naar en gaf hem weer terug.
'Pak er toch maar één met hazelnoten' bestelde ze.
Ik legde de blauwe reep terug en gaf haar er één met hazelnoten. Die was goed, ze legde hem in haar mandje en liep verder zonder dankjewel te zeggen. Ik weerstond de neiging om 'graag gedaan' te zeggen.
Wie ben ik om een oud vrouwtje op te voeden?
Verderop bij de koekjes zag ik hetzelfde gebeuren.Ik glimlachte en liep door.

2 opmerkingen:

didiermaurice zei

ten onzent, dat is in Gavere, is er een 'carrefour'-warenhuis. Ik stond daar es geparkeerd en ik zag vanuit de wagen een oude man met een metsers-kruiwagen toekomen. Hij wisselde zijn kruiwagen voor een winkelkarretje en reed zo het warenhuis binnen. Na het winkelen schikte hij zijn waar in zijn verroeste kruiwagen en wandelde doodgemoedereerd weg. Ik dacht toen aan armoede, wat ik overigens bijna de gehele tijd doe... zelfs al zit ik met een bel Cognac voor me of lepel ik kreeftensoep. ;)
over armoede in Vlaanderen: http://sfcdt.posterous.com/armoede
een merkwaardige blog van iemand die ik ken en bewonder, ook wanneer hij soms bitter smaakt in de mondklem.

Anoniem zei

goede start